Güneşin doğuşunu seyrettim bugün.
Hesapladım da senden bugüne güneş 14.610 kez doğmuş çocuk…
Yarısı kış, yarısı yaz desen;
Yedi bin küsur kez üşümüş, bir o kadar da yanmışım.
Yüzümde çizgiler ve çileye dair bir desen,
Yarım asra dayanmışım…
Güneşin doğuşunu bunca gören milyarlar vardı dün senin ilerinde,
Bugün güneşin batışını seyretmiş o kadar insan şimdi benim gerimde.
‘Nasıl olacağım ki?’ diye merak ediyordun ya?
Korkma! Hiç öldürmedim seni oğlum Ahmet, ‘büyüklere’ inat;
İşte gördüğün gibiyim…
Belki içindeki çocukla büyük olur insan.
Belki de o yüzden adamın dibiyim…
Bir yanıt yazın